laugardagur, júlí 12, 2003

6. júlí á Mallorca

Haldiði að ég sé ekki bara á Mallorca! Ég er búin að vera hérna í 10 daga, en við mamma höfum verið svo uppteknar við að vera í sólinni og sundlauginni og sjónum að við höfum bara ekkert mátt vera að því að skrifa neitt. Og við erum reyndar líka búnar að gera margt fleira og ætlum að reyna að segja eitthvað frá því.

Fyrst fórum við í stóra flugvél, ég sat í fanginu á mömmu og það gekk mjög vel, ég var rosalega stillt og góð og svo ef ég var eitthvað óróleg fékk ég bara að súpa hjá mömmu. Svo fékk ég að labba aðeins um í flugvélinni og brosa og heilla hitt fólkið. Ég hitti líka fullt af krökkum og það fannst mér nú heldur betur gaman. Þegar við komum til Mallorca varð ég ekki mjög ánægð því þá kom í ljós að kerran mín hafði skemmst á leiðinni. Okkur leist nú ekki á blikuna að vera í tvær vikur á Mallorca með enga kerru. Sem betur fer átti ferðaskrifstofan eina kerru til vara sem við fengum lánaða, hún er rosalega góð, ég er búin að fara um allt í henni og sef alltaf í henni á daginn.

Það var auðvitað mjög heitt þegar við komum, við fórum og skoðuðum sundlaugina og lékum okkur smá. Svo fékk ég að fara í sund og það var svo gott, ég er líka búin að fara oft síðan og það er alveg frábært að fara í vatnið þegar manni er orðið allt of heitt. Mér finnst líka svo gaman að synda og skvetta vatni um allt. Og svo er ég auðvitað alltaf að kafa. Ég er líka búin að prófa aðeins að fara á ströndina og í sjóinn. Það finnst mér spennandi, ég hljóp alveg strax út í sjó. En það skvettist svolítið mikið á mann, svo ég fór ekki mjög langt.

Ég er búin að fara tvisvar að skoða höfuðborgina Palma, ég fór í eitt safn þar sem voru alvöru hauskúpur (stóri bróðir var nú ekki alveg rólegur), og ég skoðaði líka konungshöllina. Það fannst mér að vísu ekkert mjög skemmtilegt, mamma þurfti að hlaupa með mig út, en þá var ég bara orðin svo þyrst. Um leið og ég fékk vatn varð ég mjög hress aftur. Annars er ég eiginlega alltaf búin að vera mjög dugleg og góð. Öllum finnst ég voða mikið krútt og mamma er mest hrædd um að barþjónninn á hótelinu steli mér. Hann á víst þrjá stráka og tvo afastráka, en enga stelpu og honum finnst ég voða sæt. Ég reyni líka að vera svolítið mikil pæja, með hatt og í kjól eða einhverju fínu. En oft er ég líka bara á bleyjunni.

Ég er líka búin að fara tvisvar í bíltúr. Fyrst fór ég með pabba og mömmu, stóra bróður og ömmu. Við keyrðum víst einhvern rosalega flottan fjallveg. Ég sá náttúrulega mest lítið nema þar sem við stoppuðum uppi á fjallinu og fengum okkur að borða. Það var mjög fallegt útsýni þar. Svo stoppuðum við líka í einhverri steinafjöru þar sem sjóræningjar voru einu sinni, og í bæ sem heitir Valdemossa og er mjög fallegur. Seinni bíltúrinn fóru svo allir saman, ég var í stelpubíl með Silju frænku, mömmu og Önnu Margréti og stóri bróðir var í strákabíl með Hauki, pabba og Nonna frænda. Við skoðuðum fyrst drekahelli, það var stór og mjög flottur dropasteinshellir með stóru vatni í botninum. Þar settumst við og ég fékk að súpa hjá mömmu svo ég myndi hafa alveg hljótt á meðan hljóðfæraleikarar sigldu á vatninu og spiluðu ósköp fallega tónlist. Mér gekk ótrúlega vel að hafa hljótt, og hinum börnunum líka því þetta var í nokkuð langan tíma. Næst fórum við í dýragarð, fyrst keyrðum við í gegn og sáum dýr sem voru bara laus í garðinum, zebrahesta, apa, gnýi og alls kyns safarídýr. Svo sáum við dýr í búrum, ljón, tígrísdýr, fíl, broddgölt og fleira. Stóra bróður fannst rosalega gaman að sjá þessi dýr og vildi helst ekki fara úr dýragarðinum. Og mamma lét taka mynd af sér með hlébarðakettling í fanginu og það fannst henni ótrúlega gaman, hana hefur víst lengi langað að prófa að halda á og koma við svona stórt kattardýr. Hún var mest hissa á því hvað hann var mjúkur. Að lokum fórum við svo og skoðuðum kastala, sem ég var reyndar búin að skoða líka daginn áður þegar ég fór í leigubíl með pabba, mömmu og stóra bróður. Þetta er víst eitthvað merkilegur kastali, hann er nefnilega hringlaga.

Ég verð nú víst líka að segja ykkur frá því að þetta var ekki alveg tóm gleði og hamingja. Við lögðum svolítið snemma af stað, svo mamma vakti mig, og ég var ekkert tilbúin að borða neinn morgunmat áður en við fórum. Þegar við vorum búnar að keyra í svona klukkutíma var ég hins vegar orðin mjög svöng og vildi fá morgunsopann minn hjá mömmu. Svo ég byrjaði að skæla, en ég fékk ekkert að drekka svo ég varð bara að skæla hærra. Svo lentum við í umferðarteppu svo bíllinn var eiginlega stopp en samt fékk ég ekkert að drekka. Þá varð ég nú eiginlega mjög móðguð og skældi afskaplega hátt. Pabba fannst þetta víst eitthvað fyndið, en hann var heldur ekki í bílnum. Svo þegar við loksins komumst í næsta bæ, þá stoppuðum við almennilega og ég fékk loksins morgunsopann minn. Síðan þegar við vorum á leiðinni heim, þá var fluga í bílnum og hún settist á Silju frænku mína. Þá varð hún alveg skelfingu lostin (Silja, ekki flugan) og öskraði ótrúlega hátt. Ég vissi ekkert hvað var að gerast, hélt að það væri kannski kominn heimsendir eða eitthvað, þannig að ég öskraði bara af öllum kröftum líka. Þetta var alveg hræðilegt ástand, við misstum alla stjórn á okkur. En svo jöfnuðum við okkur nú eftir dálitla stund og mamma og Anna Margrét urðu voða fegnar.

Annars er ég bara búin að vera að liggja í kerrunni minni og hafa það gott, ég er búin að fara á fullt af veitingastöðum og fá margt gott að borða. Oftast er ég mjög stillt, en ég er reyndar búin að vera pínu þreytt og pirruð síðustu tvo daga, ég fékk eitthvað leiðinda augnkvef sem er voða mikið að pirra mig. Vonandi tekst mér að hrista það fljótt af mér.

Mamma og pabbi urðu líka lasin, þeim varð voða illt í maganum og óglatt. Þá fór amma bara með mig í kerrunni á meðan þau voru að hvíla sig, ég fékk að fara í heimsókn til Silju frænku og leika við hana. Svo fórum við stóri bróðir með þeim öllum á veitingastað. Ég sofnaði á leiðinni og varð pínu hissa þegar ég vaknaði og það var enginn pabbi og mamma. Ég var samt alveg glöð og góð og dugleg að borða pizzuna mína, en ósköp varð ég glöð þegar mamma kom loksins. Ég bara hékk á hálsinum hennar og vildi ekki einu sinni sitja í kerrunni minni. Þá var þeim sem betur fer eiginlega alveg batnað, þau halda að þau hafi kannski bara fengið smá sólsting.

Annars hefur allt bara gengið vel, það hefur verið alveg mátulega heitt finnst okkur og sólarlaust inn á milli sem er mjög fínt. Það verður voða skrýtið að fara heim aftur og þurfa að vera alltaf í fullt af fötum. En það verður örugglega líka gaman að hitta aftur dagmömmuna og vini míni hjá henni. Og ég veit að stóri bróðir hlakkar til að fara heim því hann saknar mömmu sinnar dálítið. Í dag er sunnudagur og við förum heim á fimmtudaginn, svo það er ekki mjög langt eftir.

Engin ummæli:

Skrifa ummæli